Φοιτητικός λόγος

Ο Φοιτητικός λόγος το 1979 κινήθηκε κυρίως γύρω από το ν.815. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι φοιτητικές παρατάξεις της Θεσσαλονίκης δε προτείνουν αποχή από τα μαθήματα ή αν το κάνουν το εκφράζουν με επιφυλακτικότητα συγκριτικά με τη στάση των παρατάξεων στην Αθήνα.

ΑΑΣΠΕ

Η ΑΑΣΠΕ[1] δήλωσε την αντίθεση της και κατήγγειλε την κυβερνητική προσπάθεια για παρέμβαση στον συνδικαλισμό και τα νέα αντιδημοκρατικά μέτρα του νόμου 815. Κινητοποιήσεις και καθημερινή πάλη για τη διατήρηση δικαιωμάτων.

Β’ Πανελλαδική

Στόχος η κατάργηση του νόμου-πλαισίου μέσα από κινητοποιήσεις, αποχή και ειρηνικές διαδηλώσεις. Η μαχητικότητα και η αγωνιστικότητα είναι τα βασικά χαρακτηριστικά και κρίνεται απαραίτητη και η υποστήριξη από το Ε.Δ.Π. Το κυριότερο μέσω πίεσης είναι η αποχή ακόμα και αν χαθεί η ακαδημαϊκή χρονιά και η εξετάσεις.

ΔΕ

Υπογραμμίστηκε[2] ότι ο νόμος «προβάλλει τις ενδοαστικές αντιθέσεις των τμημάτων της αστικής πάλης». Και τέλος αμφισβήτησαν τη διαδικασία απολογισμού του ν.815 από την ΦΕΑΠΘ. Συγκεκριμένα μετά την σύσκεψη του ΔΑ-ΔΕ που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο κατέληξε στα εξής:

□       Συγκρότηση τομέων με μια άλλη λογική

□       Αλλαγή στην οργάνωση σπουδών- εξετάσεων- δραστικός περιορισμός του σφαγιαστικού χαρακτήρα μέτρων

□       Προστασία και αλλαγή διαδικασιών των φοιτητικών συλλόγων.

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

Στόχος[3] η διασφάλιση της φοιτητικής ιδιότητας και η μη έγκριση της διαγραφής φοιτητών. Γίνονται προτάσεις βελτίωσης των συνθηκών και προτείνονται εναλλακτικά μέτρα για την ουσιαστικοποίηση της εκλογικής διαδικασίας. Γενικότερα η ΔΑΠ μιλάει για κρίση του Φ.Κ. με την σύνδεση του με κομματικούς φορείς.

ΔΠ

Άρνηση[4] εφαρμογής του νόμου συνολικά στο εσωτερικό κάθε σχολής και μαζική πίεση των φοιτητών, ΕΔΠ και πανεπιστημιακών διοικήσεων. Η ακαδημαϊκή χρονιά μπορεί να χαθεί ενόψει του αγώνα.

ΠΑΣΠ

Η ΠΑΣΠ[5] υπογραμμίζει το κοινωνικό πρόβλημα που θα δημιουργηθεί στους φοιτητές αλλά και στο πολιτικό χτύπημα του Φ.Κ. Στόχος είναι η πάλη για την  κατάργηση του νόμου, η ουσιαστικοποίηση των σπουδών και των εξεταστικών διαδικασιών και η μη εφαρμογή οποιασδήποτε αυθαιρεσίας από την πλευρά των καθηγητών. Τονίζει ότι είναι απαραίτητη η πάλη σε κάθε σχολή ώστε να «συνολικοποιηθεί ο αγώνας» αλλά κρίνεται απαραίτητη η εξασφάλιση της ακαδημαϊκής χρονιάς. Προτείνουν συγκεντρώσεις κατά σχολές για να αναλυθούν τα προβλήματα που δημιουργεί ο νόμος, πλατιά συνεργασία με ΕΔΠ και περισσότερη σύνδεση με το λαϊκό κίνημα.

ΠΠΣΠ

Προτείνεται[6] η μαζική αποχή και οι πορείες για την απόρριψη του νόμου. Στόχος είναι η αποφυγή μετατροπής των φοιτητών σε παθητικούς δέκτες που δεν θα αμφισβητούν την κυρίαρχη ιδεολογία.

ΠΣΚ

4.   Συσχετισμός παραταξιακών δυνάμεων – Συγκρούσεις με κομματικούς φορείς

Μια από τις σημαντικότερες κρίσεις στο εσωτερικό πολιτικής νεολαίας στα μεταπολιτευτικά χρόνια ήταν της «Ελληνικής Κομμουνιστικής Νεολαίας (ΕΚΟΝ) Ρήγας Φεραίος» της νεολαίας του ΚΚΕ εσωτερικού. Σημαντικά ρήγματα στο εσωτερικό της νεολαίας είχαν εμφανιστεί την προηγούμενη χρονιά ωστόσο το θέμα επιλύθηκε οριστικά μετεκλογικά. Η «αριστερή τάση» της νεολαίας αμφισβήτησε τις επιλογές του κομματικού φορέα με αποτέλεσμα τον Απρίλιο του 1978 την προσχώρηση των ατόμων αυτών στην Β’ Πανελλαδική συνδιάσκεψη. Αυτό στάθηκε ως αφορμή να διασπαστεί η οργάνωση και να διαγραφούν πολλά στελέχη της. Όσοι διεγράφησαν προσδιορίστηκαν ως  «ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος – Β΄ Πανελλαδική». Στο φοιτητικό χώρο συγκρότησαν για τη Θεσσαλονίκη την «Δημοκρατική Ενότητα», τελικά το όνομα που διατηρήθηκε ήταν η «Β’ Πανελλαδική» που αποτέλεσε λίγα χρόνια αργότερα το χώρο της αμφισβήτησης.

5.   Ημέρα διεξαγωγής των εκλογών

Η εκλογική διαδικασία εξελίσσεται ομαλά και οι εκλογικοί κατάλογοι θα είναι ανοιχτοί και την ημέρα της ψηφοφορίας είτε για εγγραφή των φοιτητών είτε για ανανέωση της εγγραφής τους όπως ανακοίνωσε η Ε.Φ.Ε.Ε. Τα αποτελέσματα των εκλογών έτσι όπως προκύπτουν από τους φοιτητικούς συλλόγους της κάθε σχολής είναι τα εξής: