Ο φοιτητικός λόγος

ΑΔΗΚ

Θεμελίωσης στόχος[1] της Ανανεωτικής Δημοκρατικής Κίνησης η αύξηση των ποσοστών της παράταξης στις εκλογές και η απόκτηση ενός εκπροσώπου στην ΕΦΕΕ.

ΑΚ

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις[2] μιλούν για ενίσχυση του αγώνα ως «ο μόνος που μπορεί να βάλλει φραγμό στην κυβερνητική επίθεση ενάντια στη σπουδάζουσα νεολαία» και τονίζουν ότι θα πρέπει να αναδειχθεί η αναγκαιότητα για Φ.Κ. «αντιιμπεριαλιστικό» συμμέτοχο στους λαϊκούς αγώνες ενάντια στην πολιτική της εξάρτησης, της λιτότητας, της ανεργίας και της τρομοκρατίας. Τα μέλη των ΑΚ είναι αρνητικά την αναβάθμιση που θα επιφέρει ταξικούς φραγμούς και υπερασπίζονται τους φοιτητές και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα του κινήματος.

ΑΣ

Οι Αριστερές Συσπειρώσεις κατεβαίνουν σ’ αυτές τις εκλογές με το σύνθημα[3] «εμπρός για νέες καταλήψεις».

ΔΑ-ΔΕ

Στόχος[4] της ΔΑ-ΔΕ (Ελληνική Αριστερά) η δημιουργία ενός ανοιχτού πανεπιστημίου στην κοινωνία για ένα φοιτητικό κίνημα ενωτικό και αυτόνομο.

ΔΑ

Το νέο πλαίσιο[5] των «αγωνιστικών διεκδικήσεων και αλλαγών» της παράταξης του Δημοκρατικού Αγώνα (ΚΚΕ εσωτερικού –Ανανεωτική Αριστερά) αφορά τη ριζική αλλαγή του εξεταστικού και της οργάνωσης των σπουδών (κατάργηση εξαμήνου), την υπεράσπιση ελεύθερων ανταλλαγών σε όλη την Ευρώπη και συγχρόνως απόρριψη των προγραμμάτων Erasmus και Commet και την υπεράσπιση του μαζικού πανεπιστημίου χωρίς τεχνητές διακρίσεις και ανισότητες (για τα μεταπτυχιακά και ενιαία τριτοβάθμια εκπαίδευση). Και κατάργηση του καθεστώτος του «ενός και μοναδικού συγγράμματος» που προάγει την μονομέρεια. Στόχος η αποφασιστική ενδυνάμωση των αντιλήψεων ενός αυτόνομου, αγωνιστικού, πολιτικοποιημένου φοιτητικού κινήματος σε αντίθεση με την κυβερνητική πολιτική της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης.

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ

 Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ[6] κάνει λόγο για κρίση της ανώτατης εκπαίδευσης και προτείνει την συνύπαρξη ιδιωτικών και δημόσιων ΑΕΙ με την προϋπόθεση ότι θα διασφαλιστεί η ισότητα των ευκαιριών για τους οικονομικά ασθενέστερους μέσω συστήματος υποτροφιών ενώ παράλληλα αυξάνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των ΑΕΙ και κατ’ επέκταση αναβάθμιση των σπουδών, θα υπάρχουν πολλές επιλογές για τους νέους σε δημόσιο και ιδιωτικό πανεπιστήμιο και δε θα διαρρεύσει συνάλλαγμα στο εξωτερικό. Η δωρεάν παιδεία να καταργηθεί για τους οικονομικά ισχυρότερους και να επεκταθεί για τους ασθενέστερους. Τα μεταπτυχιακά προγράμματα να ρυθμίζονται από κάθε τμήμα ξεχωριστά και με αφορμή της έναρξης των ευρωπαϊκών προγραμμάτων το 1988 τονίζουν τα μέλη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ότι θα ωφελήσουν τη χώρα. Η κάρτα συγγραμμάτων προτείνεται ως λύση στο ένα και μοναδικό σύγγραμμα.  Σύνθημα[7] «φιλελεύθερη άνοιξη στην τριτοβάθμια εκπαίδευση» και στόχος η αναβάθμιση της δωρεάν παιδείας.

ΠΑΣΠ

Οι προτάσεις της ΠΑΣΠ[8] αυτή τη χρονιά αφορούν την ίδρυση συστηματικών μεταπτυχιακών σπουδών στα ελληνικά πανεπιστήμια, την προώθηση της εφαρμογής των προγραμμάτων της ΕΟΚ, υποστήριξη μιας ισότιμης διεθνούς ακαδημαϊκής συνεργασίας και προτάσεις για τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, την αναβάθμιση των σπουδών και τη διόρθωση του εξεταστικού συστήματος. Επιπλέον, αποδοκιμάζεται ο ακαδημαϊκός απομονωτισμός και  υποστηρίζεται η επιτακτική ανάγκη η αύξησης της χρηματοδότησης της ανώτατης παιδείας όσο και η απορρόφηση των υπαρχουσών κονδυλίων. Ενώ κάθετη είναι η άρνηση ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ.

ΠΣΚ

Η ΠΣΚ[9] αποδοκιμάζει την κυβερνητική πολική και βασικές τις θέσεις αφορούν τρία μεγάλα όχι, στα κοινοτικά προγράμματα Erasmus και Commet, στα μεταπτυχιακά και στο νομοσχέδιο για τις προσλήψεις στο δημόσιο. Προτείνουν αλλαγές στις προπτυχιακές σπουδές και καθιέρωση της πρακτικής άσκησης των φοιτητών αμειβόμενη τουλάχιστον με το βασικό μισθό. Όσον αφορά τις μεταπτυχιακές σπουδές προτείνουν αυτές να οδηγούν σε διδακτορικό δίπλωμα και όχι σε ενδιάμεσους τίτλους. Δωρεάν χορήγηση ενός τουλάχιστον συγγράμματος, ενίσχυση των βιβλιοθηκών και δημιουργία πανεπιστημιακού τυπογραφείου. Σύνθημα: «όχι στην παιδεία δύο ταχυτήτων που προωθούν ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΕΟΚ- ολιγαρχία». Στόχος[10] των μελών της η αγωνιστική γραμμή ενάντια στην συντηρητική αναδιάρθρωση της παιδείας και δίνεται προτεραιότητα στην φοιτητική μέριμνα.

4.    Συσχετισμός παραταξιακών δυνάμεων – Συγκρούσεις με κομματικούς φορείς

Ένα νέο κόμμα Το νέο Κόμμα της Αριστεράς ιδρύθηκε το 1987 και οι βασικές του θέσεις έτσι όπως καταγράφηκαν ήταν οι εξής:

□       Το δικομματικό παιχνίδι μπλοκάρει την πολιτική ζωή της χώρας, αφυδατώνει την κοινωνική δυναμική και οδηγεί σε δεξιές λύσεις Όσο οι ριζοσπαστικές κοινωνικές και αριστερές δυνάμεις δεν κινητοποιούνται, ο δικομματισμός θα βασιλεύει, θα εντείνονται τα αδιέξοδα ενισχύονται οι συντηρητικές απόψεις

□       Οργανώνουμε το Συνέδριο της Άνοιξης για να ενισχύσουμε την επαναστατική, ριζοσπαστική και δημοκρατική παράδοση της αριστεράς. Το εγχείρημα αυτό ανταποκρίνεται στην επιταγή των καιρών, εκφράζει την ανάγκη να απαντήσει η Αριστερά στα νέα προβλήματα που θέτει η εποχή μέσα από τις καινούργιες μορφές οργάνωσης και πάλης 

□       Τo νέο κόμμα στηρίζεται στην απόγνωση των αριστερών και δημοκρατικών πολιτών και επιχειρεί να συνθέσει οργανικά στη δομή, τη λειτουργία και τη δράση που τις αρχές της δημοκρατίας, της διαφάνειας, της πολυφωνίας και της αποτελεσματικότητας 

□       Οι προτάσεις υπαγορεύονται από την αντίληψη της συνεχούς κινητοποίησης της πολιτικής και του κράτους, της διεύρυνσης των μορφών άμεσης δημοκρατίας και της αναβάθμισης των αντιπροσωπευτικών θεσμών. Η ανάπτυξη που προτείνεται στοχεύει στη δυναμική προσαρμογή της Ελληνικής οικονομίας στις πραγματικότητες του διεθνούς ανταγωνισμού και καταμερισμού εργασίας

□       Κεντρική ιδέα η συνεχής διεύρυνση της συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις που καθορίζουν τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κατευθύνσεις.

Τα τρία μέτωπα δράσης όπως καθορίστηκαν σε σύσκεψη στελεχών της ΕΑΡ αφορούν νέους τύπους οικονομικής ανάπτυξης, δημοκρατική μεταρρύθμιση κράτους και θεσμών και υπεράσπιση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων.Στο χώρο του ΠΑΣΟΚ επιστρέφουν τέσσερις συνδικαλιστές που είχαν ιδρύσει μαζί με άλλα στελέχη τη ΣΣΕΚ. Ενώ το ΚΚΕ επιδιώκει τη διαμόρφωση ισχυρής συνασπισμένης Αριστεράς. Η ΑΔΗΚ φαίνεται να εμφανίζει ενδοπαραταξιακά προβλήματα που προέρχονται και από το τον κομματικό της φορέα, ωστόσο συμμετέχει και σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση. Η ΔΑ-ΔΕδιασπάται αυτή τη χρονιά και κατεβαίνουν στις εκλογές ως δύο διαφορετικές παρατάξεις αυτή του Δημοκρατικού Αγώνα και αυτή του Δημοκρατικού Αγώνα-Δημοκρατικής Ενότητας διεκδικώντας την πλειοψηφία των φοιτητών που πρόσκεινται στην ανανεωτική αριστερά. Η διάσπαση επισημοποιήθηκε με τις ανακοινώσεις της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος και των νέων της ΕΑΡ, η αφορμή η αποχώρηση του ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος από τη Δημοκρατική Ενότητα Θεσσαλονίκης στο τελευταίο πανσπουδαστικό συνέδριο και η συνέντευξη τύπου της φοιτητικής παράταξης στις 9 Μαρτίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι δύο νεολαίες κατηγορούν η μια την άλλη για τη διάσπαση και δηλώνουν ότι θα απομονώσουν όσους επιχειρούν να αλλοιώσουν την φυσιογνωμία της παράταξης. Βέβαια η διάσπαση αυτή δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός αλλά οφείλεται και στις εσωκομματικές ζυμώσεις και ανακατατάξεις στο εσωτερικό του ΚΚΕ εσωτερικού  και της Ανανεωτικής Αριστεράς.

5.    Η ημέρα διεξαγωγής των εκλογών

Οι εκλογές και αυτή τη χρονιά διεξήχθησαν ταυτόχρονα στις 17 Μαρτίου σε ΑΕΙ και ΤΕΙ και οι εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις έχουν ολοκληρωθεί. Οι κάλπες παρέμειναν ανοιχτές από τις 8 πμ μέχρι τις 8 μμ. Οι στρατευμένοι φοιτητές συμμετείχαν και σε αυτές τις εκλογές μετά από την άδεια που δόθηκε από τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης κ. Χαραμπόπουλο.

Τα αποτελέσματα των εκλογών έτσι όπως προκύπτουν από τους φοιτητικούς συλλόγους της κάθε σχολής είναι τα εξής:

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ήρθε πρώτη δύναμη σε 20 από τα 31 των τμημάτων και των σχολών, αξιοσημείωτο ότι το Τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος που ήταν το μοναδικό με «παράδοση» στην εκλογή της ΠΣΚ ως πρώτη σε δύναμη, αλλάζει προσανατολισμό επιλέγοντας την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Στην Θεσσαλονίκη επικράτησαν οι προσκείμενοι στην ΕΑΡ αν και σε πανελλαδικό επίπεδο κυριάρχησε ο Δημοκρατικός Αγώνας. Δύο μέρες μετά τις εκλογές η ΕΦΕΕ προσπαθούσε να συγκεντρώσει τα αποτελέσματα. Ενώ στην περίπτωση της ΦΕΑΠΘ δε καταγράφεται κάποιο πρόβλημα στην έκδοση κοινών αποτελεσμάτων. Η αποχή ανακηρύσσεται ως η μεγαλύτερη δύναμη που πιθανότατα να οφείλεται στην έλλειψη εμπιστοσύνης από μέρους των φοιτητών στους οργανωμένους φοιτητικούς συνδικαλιστικούς φορείς. Στο ΑΠΘ από τους 35.167 φοιτητές ψήφισαν οι 18.949 με ποσοστό συμμετοχής 53% παρουσιάζοντας μείωση 7,5 μονάδες. Οι σχολές με τη μικρότερη συμμετοχήαυτή τη χρονιά ήταν η Σχολή Καλών Τεχνών με 16,5%, Παιδαγωγικό Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης 36,8% και η Θεολογική με 49,3%. Ενώ οι σχολές με τη μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την πλευρά των φοιτητών σημειώθηκε στο ΤΕΦΑΑ με 77,7%, Θετικών Επιστημών 65,6%,  Πολυτεχνικής Σχολής και Επιστημών Υγειάς με 60% αντίστοιχα. Ενστάσεις για τα αποτελέσματα εκφράστηκαν τόσο από την ΠΑΣΠ όσο και από την ΔΑ-ΔΕ (ΕΑΡ). Συγκεκριμένα, η ΔΑ-ΔΕ κατηγορεί την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος ότι προσπάθησε να προσεταιριστεί τα αποτελέσματα προς όφελος της ενώ κατηγορεί και ΠΣΚ και ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Χαρακτηριστικά στην περίπτωση του ΔΑ Φιλοσοφικής, Φυσικού και Αρχιτεκτονικής ΑΠΘ που ζήτησαν να καταγραφούν ξεχωριστά αλλά καταγράφηκαν στους «διάφορους».